проклет (прид.) - штичка (имн.)

Потоа секој ден доаѓавме во полето и ги уривавме тие проклети штички што во приквечерно време личеа на крстови, што измамуваат како гробишта, ги рушевме и ги палевме по угарите целата пролет.“
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)