Кутрата Надењка нема веќе каде да ги слуша оние зборови, а нема ни кој да ѝ ги кажува, зашто ветрот не се слуша веќе, а јас се подготвувам да заминам за Петербург – на подолго време, можеби и засекогаш.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Но, ете, доаѓа пролетниот месец март... Сонцето станува поласкаво.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)