Во САД постојат преку 8 000 радио станици. Во однос на начинот на којшто егзистираат се делат на две групи: комерцијални и некомерцијални станици.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Испитаникот по желба може да ги менува каналите во текот на дваесетоминутната презентација.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во текот на првите две и пол минути од презентацијата испитаникот ја следи програмата без пропагандни спотови.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Не е ништо необично радио станицата да го одбие спотот доколку нарачателот не е подготвен да се прилагоди.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Комерцијалните станици претежно заработуваат пари со емитување на пропагандни спотови; другите извори се: спонзорите и сопствената дејност (агенциски услуги, снимања, озвучувања на манифестации и сл.).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Притоа не е важно дали станува збор за музички станици или говорни (вести, деловни информации, talk show и сл.).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
За овие станици е карактеристично што во програмска смисла се потполно различни од комерцијалните станици.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Без оглед која програма ќе биде избрана спотот едновремено ќе биде емитуван на сите три мрежи.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Прилагодениот концепт американците го нарекуваат “формат” и тој го одредува типот на музиката, начинот на водењето, количеството и типот на информации, како и количеството и профилот на пропагандните спотови.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)