Не сакав да ѝ објаснувам дека на овој свет сѐ има врска со сѐ; се задоволив само (не треба да се заборави тука и фактот дека јас сепак, ѝ се додворував, и дека цената на тоа додворување беше и извесно интелектуално претерување, како и извесна желба да ѝ оставам впечаток на што понеклиширан и поучен човек) со тоа што ѝ кажав дека јас верувам во реинкарнација, и дека за мене границите меѓу културите и расите паѓаат во вода токму поради простиот факт на реинкарнацијата.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Според тоа, западната култура едноставно „победила” во натпреварот со другите, а нему (на Гелнер) таа му била најразбирлива (и „најдобра”) поради простиот факт што неа најдобро ја познава.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)