Како и безбројните негови претходници и Бојс на цртежот гледал како на најдиректна врска помеѓу умот и раката на уметноста, за него ова значело преку цртежот да се овозможи визуелно регистрирање на оние невидливи сили за кои тој верува дека го анимираат самиот живот, сили коишто можат да бидат сфатени само од интуитивниот дел од умот.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Продуктите на неговото цртање, тој ги гледал не како сликовни вежби, туку како хармонија на сиров психички материјал, „еден вид резервоар, од којшто црпам неопходни импулси”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)