Дендизмот - со неговата теорија и пракса - не е туѓ на трендот на уметноста на однесувањето, како и на традицијата на случувањето: прослава на мигот, впишување на психичкиот или дијалектичкиот акт во својата строга актуелност, практика врзана само за нашето време, неподложна на конвенцијата и на потписот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)