Преживувањето исто така предизвикува „психолошка вкочанетост“, којашто ги онеспособува можностите на единката да чувствува и да конфронтира одредени искуства, и ги намалува основните ментални функции на симболизација.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Опстанокот, пишува Лифтон, зад себе ја остава „втиснатата смрт“, која е проследена со „јанѕа од смртта, страв од смртта, и со вина на преживеаниот“, вина што изискува „чувство на долг и одговорност спрема смртта“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)