Меѓу неговите педесетина платна, се наоѓа и едно од шеснаесеттиот век, од Себастиан Вранке, современик на Рубенс, работен во масло на дрвен трупец а претставува враќање од бој.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Одреден број од овие филмови е работен во форма на исповед (Suicide се состои од крупен план на рака со лузни од обиди за самоубиство и од off глас кој објаснува како дошло до тоа, а во Drunk протагонистот пред камерата пие шише алкохол, а неговиот монолог станува сè понеповрзан како пијанството зема замав) или им дава простор на протагонистите за исповед.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тавел наведува: „ова е најодредено упатство што некогаш ми го дал”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Им го покажа и иконостасот работен во длабока резба, богат со орнаменти на фауна и флора, со позлата и со живописни икони: распетието Христово, Влегувањето во Ерусалим, Лазаревото воскресение, Раѓањето на Богородица, Собир на Архангелите и други светци.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)