Девојчето, сонливо, ги поразмавта рачињата кога му светнаа разни бои пред очичките и почна да гуга, небарем ја прашаше мајка си за кого се овие разни предена: Доста ги „слушна" тие прашања и ги „разбра", та почна да и одговара: — За тебе, дусо, за тебе.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)