разнобоен (прид.) - цвеќе (имн.)

Беше пролет. Сонцето топло светеше, а таму - некаде далеку - надвор од градот, веројатно, се заленееја ливади и цутеа разнобојни цвеќиња, а шарени пеперуги, веројатно, летеа над нив.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)