Во центрите на цивилизацијата војната не значи ништо повеќе од постојан недостиг на потрошни добра и од повременото треснување на некоја ракетна бомба која може да однесе неколку десетици животи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Илјадници ракетни бомби нема да ја разурнат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ракетните бомби трескаа почесто од кога и да е порано, а во далечината повремено се слушаа силни експлозии чие потекло никој не можеше да го објасни и во врска со кои се ширеа неверојатни гласини.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Некаде во близината очигледно паднала ракетна бомба.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Како да сакаат да се вклопат во општото расположение, ракетните бомби сега убиваа поголем број луѓе од обично.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Некаде далеку една ракетна бомба експлодира со подмолен, одекнувачки тресок.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ракетните бомби што паѓаа секојдневно врз Лондон веројатно ги испукува самата влада на Океанија со цел „ да го одржува стравот кај луѓето“.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Пароброд“ беше прекарот што проловите, којзнае зошто, го употребуваа за ракетните бомби.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тој се сети како еднаш по - експлозија на една ракетна бомба, помагаше да се извлече еден труп од урнатините, и како беше вчудовиден не само од неговата неверојатна тежина, туку и од тоа колку е вкочанет и незгоден за носење, поради што наликуваше повеќе на камен отколку на месо.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сите три страни, според тоа, сфаќаат дека независно од тоа колку често Персија, Египет, Јава или Цејлон ќе го променат господарот, преку главните граници никогаш не смее да помине ништо друго, освен ракетна бомба.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Некаде во далечината тресна ракетна бомба.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Винстон добро го знаеше местото. Сега беше музеј што се употребуваше за различни пропагандни изложби - модели на ракетни бомби, на пловни тврдини, на восочни фигури што ги илустрираа злосторствата на непријателот и слично.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Некои од нив се занимаваат едноставно со планирање на логистиката за идните војни; други изумуваат сѐ поголеми и поголеми ракетни бомби, сѐ помоќни и помоќни експлозиви и сѐ понепробојна оплата за блиндираните возила; други бараат нови, сѐ посмртоносни гасови или порастворливи отрови, што ќе можат да се произведат во доволно големи количества за да се уништи вегетацијата на цели континенти, или сорти на вируси што ќе предизвикуваат болести, а ќе бидат имуни на сите можни антитела; трети се трудат да произведат возило што ќе си го пробива патот под земјата, како подморницата под водата, или авион што ќе биде исто толку независен од својата база, колку што е бродот на едра; четврти ги истражуваат дури и подалечните можности, како што е фокусирањето на сончевите зраци преку леќи што ќе бидат поставени илјадници километри далеку во вселената, или предизвикувањето на земјотреси и бришечки бранови преку заробување на топлината од земјаното јадро.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)