Светлоста, распрснувајќи го мракот, ги разголуваше расфрлените и полегнати без ред ребра, рбети и грозно исклештени черепи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сите брзнавме во смеа. Почнавме да ги собираме шишињата и конзервите расфрлани и раздробени по ледината.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)