Немаше ништо, не успивно ами успокојувачко, во редовниот ритам на тркалата кога се потресуваа при спојот на шините, зашто над дремката преовладуваше свеста дека те носат некаде каде што сакаш да бидеш или каде што не си бил.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)