румен (прид.) - лице (имн.)

И главата со руменото лице, како аловиот вез на нејзината невестинска кошула, се наведна да му бакне рака.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кога лекарот влезе во кујната, познатата и карактеристична насмевка повторно се врати на неговото румено лице.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)