рунтавест (прид.) - грло (имн.)

И ви кажав - со едно воле камен не се носи. - А двоколките? прашал Герасим од Побожјане со некакво рунтавесто грло. - Што двоколките?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)