сакат (прид.) - да (сврз.)

- Што, при здрави раце сакат да бидам, нели? Е, тоа не може!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Тлееја Македонците и на грб нејак влечеа крвава двојна робија: едната како славјани, со јазик туѓ и негрчки, другата како аргати што сакат да прегледаат, да видат бел ден радосен, заедно со народите на Балкан братски здружен во една федерациа.
„Робии“ од Венко Марковски (1942)
Кога ќе пораснете да се одликувате: со машка сила, надворешност, вештина и леснотија во своите вежби! Вие немоќни и сакати да одите на море.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Туку зошто и сакатите да бидуваат слепи дека и со најмека перница се задушува живот!...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)