Правени се некои чудни анализи кои зборуваат повеќе за самите нивни автори отколку за Дишан.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
А и самиот уметник допринесол во конфузијата околу неговите дела, изјавувајќи дека интерпретацијата на секое негово дело треба да се смета за интегрален дел од самото дело.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Сега приказите на дискетните романи содржат низа информации сосема резлични од оние на кои сме навикнати: издавачот е некоја од компјутерските корпорации (нпр. Eastgate Systems), тука се и податоците за компатибилноста и за програмите што се користени за “обликување” на текстот, а описот на самото дело предизвикува асоцијации на опис на видео-игра.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Маѓепсаност со машината како иконографска тема, зашто самото дело не е ништо друго туку метафора на една машина.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Меѓутоа, како што „скептицизмот не претставува ерес, одлучување за одредени догми, туку само некаква агога” (Хегел), така и Дишан- овата мета-иронија и атараксија најнапред треба да се разберат како сознајнотеориска позиција, која со средствата на уметничкото вообликување се вградува во самото дело.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Она што авторот го вели за бикот, ние можеме да го кажеме за самото дело.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Самото дело на Гедел е впрочем една алка во долгата верига скована од математичарите за прецизирање на овој поим.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Пак, тоа не е Елвис Присли како пејач, туку како актер од некој вестерн што го снимил... Gavin Turk: „Pop“, стакло, месинг, MDF, фиберглас, восок, облека и Како и многумина уметници што излегуваат пиштол, 279х115х115 см, 1993 од британските уметнички школи, Турк е ориентиран со оној диктум на Барт кој вели дека „јазикот е оној што зборува, а не авторот“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Наместо да е автор на ова дело, Турк станува дел од идентификациониот ланец во самото дело.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Маргина 34 31 Ова приближување на уметноста и животот, кое останува главна тензија на векот, не би можело да се случи доколку временската рамка на самото дело не ја смени својата природа.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Во неговото исчитување се комбинира критички опис на самото дело со една оригинална теорија за машкиот геј-развој и со обид за автобиографско преоткривање и самоанализа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не, не беше во прашање само еден млад човечки живот, самото дело, проклет да бидам, самото дело беше тешко над триста тони.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)