сам (прид.) - писмо (имн.)

Дури и за двете средби ѝ кажа, и за самото писмо.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
– Кадијата од Прилеп во Македонија Арслан-беј моли за милост и совет како да постапел со извесни разбојници што се појавиле во неговата нахија, подигнале бунт и ги погазиле твоите свети закони – и го отвори самото писмо.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Се подигна на прсти, ја доближи главата до самото писмо, се загледа во него, како да знаеше да чита и кратко проговори: - Арно де, едно јагне, само кажи ми побргу, не мачи ме.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)