„Честит Шабтај - велеше моќниот глас на некого што се наоѓаше, чиниш, зад самиот прозорец – подготви се!“
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тоа утро, кога првпат разговаравме за трагите што никогаш не можеш да ги забележиш овде, под Сина Скала, надвор врнеше дожд, јас не отидов на училиште, а денот беше сосема беззначаен бидејќи сиот беше собран во една парталава сива облека; потсетуваше на изнемоштен изѕемнат бедник; стоеше под стреата и тоа пред самиот прозорец.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)