самотнички (прид.) - сум (гл.)

Одбиваше да му ги протолкува знаците од сништата: „Зарем не гледаш како се влечкам по темниот раб на светлината - се жалеше – Немоќна самотничка сум, одам по дрвено мовче, кое веќе се крши, гризено од водата“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)