светкавичен (прид.) - брзина (имн.)

Го „суредија" чорбаџијата Стевана од Крушевица и поп Ристета од Чаништа, па потоа ги положија и своите глави.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Акиф моментално се здрви наместо и позелене, но стравот да не оптегне Толе за ногата од берданката веднаш му помина, сеќавајќи се дека нема фишек во пушката, и за час го извади јатаганот и со светкавична брзина го удри Толета со тилјето по раце, така силно што му падна пушката.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Се наведе и втор камен да земе, но Боше коџабашијата не му даде тоа да го стори. Co светкавична брзина го јавна одѕади, го стисна со двете раце за врат и го удави како волк јагне. Co ова братучедот Боше го освети својот братучед Велјана, помалиот Толев син, на кого Суљочауш му ја столчи главата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)