светол (прид.) - јавор (имн.)

Тоа што се симнувам, а не се качувам, ми изгледа најприродно, а големиот камен на крајот на ходникот, како што и мислев, се подига, откривајќи ми го влезот во вкусно наредена собичка, со масичка, столче и кревет од лесен, светол јавор и со запалена ноќна ламба.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)