Размислував тихо. Настојував своите размисли да ги скријам дури и од себеси.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
- Извини, но зошто не сакаш да ми објасниш што се случи? - реагираше таа.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Бидејќи на човекот, на секој човек верувам, а особено на осамениот, најмногу од сé, можеби повеќе и од самата вулгарна храна, му треба човечки збор, јас него го наоѓав во деновите пред вселувањето во оваа “моја” гарсониера, во читањето оти тоа за мене беше најдобар, највдахновен и најбезбеден разговор со човекот што се потрудил, ризикувјќи ја сопствената приватност, да ги стави своите размисли и чувства на хартија а потоа, претрпувајќи го цел оној унижувачки чин на оценка, уште okno.mk 71 и да ги обелодени пред јавноста.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Она што ќе исчезне тоа веќе не постои, објаснуваше мајка ми зафатена со најсложената плетенка на своите размисли.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Се бев повлекол зад своите размисли.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)