Стара баба с дрехла рака крена бела крпа и избриши свој си образ, очи, клепки, с'лзи.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Нихна младост, пуста младост своето си искат.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Но гладниот е секогаш себичен: само клунот свој си го гледа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)