Со сета острина на својот ум, со сите свои инстинкти, за кои дури и Мина му рече дека се слични на нејзините, беше немоќен на својот народ да му понуди нешто друго освен срам.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Зошто се мрштиш? Поради спомнувањето на она, инстинкти?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Имам впечаток дека соработувам со интелигентно момче кое не е раководено само од своите инстинкти.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Или сметаш дека можеш да ме увериш оти обидот да разговараш со Јана, како и другите твои слични однесувања треба да ги сфатам како игра, или малечка шега од која си сакал да извлечеш и корист?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Чувствував таков притисок, ми објасни, и во еден момент ваквата намера ме доведе речиси до неговата врата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Мислело момчето дека следењето од далеку и влегувањето во туѓ двор не е никаков престап.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дека сепак се повел по своите инстинкти.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Со право ме праша „а што ќе се случеше случајно да заѕвонев на влезната врата и Ѓурчин лично да ја отвореше?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А колку што општествените протоколи на нормалниот или на хетеронормалниот живот и понатаму им се туѓи на геј-мажите, толку геј-мажите не можат да си го сфаќаат сопствениот свет здраво за готово онака како што можат стрејт-луѓето.
Во таа смисла, геј-мажите се отуѓени и од „природата“, односно од општествените дефиниции на природното.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Па, сепак, и понатаму очајно ни е срам колку се чувствуваме и се однесуваме настрано – се срамиме од своите инстинкти, љубов и омраза, од своите ставови, од своите нестандардни вредности, од своите начини на суштествување, од сопствените општествени и културни практики.99
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тие се на одредено растојание од она што важи за невино, спонтано, природно чувство, од оној вид на чувство што изгледа природно – доколку сосема се вклопува во хетеронормативните општествени конвенции и доколку влегува во тие конвенции и не ги оспорува и прекршува.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
За разлика од хетеросексуалците со нормални желби – кои (да се послужам со зборовите на геј-поетот Френк Бидарт) „живеат како, иако она што го/посакуваат е токму она што од нив/се очекува да го посакуваат, божем тие самите да посакуваат“ – геј-мажите не можат да си ја побркаат желбата со некаква потврда и ратификација на нивниот субјективен суверенитет.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тие не си ја доживуваат желбата како доказ за својата човечка дејственост, како потврда на природноста на нивната човечка природа, како израз на нивната спонтана усогласеност со природниот, даден свет.469 Не можат да ги восприемат своите инстинкти, своите емоции, своите копнежи и похоти како зададени поставки на универзалната човекова природа, како очигледни, нагледни и сосема усогласени со начинот на кој нештата си се по природа – накратко, со човечката природа.
Многумина хетеросексуалци се отуѓени и од хетеросексуалната култура, од културата на хетеросексуалноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Разликата не е во општествените премрежиња и стварните степени на „природност“, туку во свеста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сличен беше и случајот на Тито Јасер Арафат живееше со судбината на својот народ во егзил, со неговите племиња и судири, со неговите надежи и грижи.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Го сметаа за визионер но и за тиранин, за упорен но попустлив, но најчесто беше воден од својот инстинкт.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)