Оние што имаат свои коли, ретко ги возат во градот, и тоа само во итни случаи.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Бијат ровјата, ја подготвува својата кола, грми, небото се тресе, огнени секавици го сечат сводот со силен пукот, фрла огнени стрели по ламјата...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Своите коли ги одржуваат чисти, а се разбира дека и повремено ги подмачкуваат, го проверуваат воздухот, проверуваат дали има доволно вода во акумулаторот и дали металните плочи се покриени со вода, и го проверуваат нивото на маслото, да не е премногу ниско во кутијата за курбла.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Ги гледам како ги возат своите коли, зарем не, на доста сомнителен начин.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
„Нив ќе ги чека да го зграпчат за тил.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И се чудев зашто никој не го побара лековитото грутче во говедската жолчка, таа тајна кон која пред тоа се стремеше очајот на еден болник.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Не му реков ништо, тој и не ми се обраќаше мене, само знаев дека ме донел на раце и ме оставил врз сламата на својата кола со едно воле, потоа им ги проврел главите на моите сиви близнаци низ јаремот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Кога двајца или тројца му се вратија на огнот, разбрав што се случило.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Неделко Шијак, ако паметам сега точно, лежеше на својата кола подалеку од огновите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Круме Арсов, најмирниот во дружината, испил половина грне чај од тревки со ракија и заспал на својата кола.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Прости.“ Чекорев зад неа. „Не сакав да те навредам. А ако пречам во куќата, ќе си одам. Можам да спијам и на својата кола.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Добро, доста е.“ И пак не ме погледна. „Ноќва спиј во друга куќа и не доаѓај кај нас.Никогаш.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)