Се допре со целата тежина на онаа рачка, ја сврте со сета сила на својот лакот, а уште во следниот миг, како по некоја маѓија, целата прсотрија околу него чиниш се понесе некаде високо, гледајќи го со едно сосема ново лице.
               
             
           
            
            
              „Белата долина“
               од Симон Дракул 
              (1962)