Во зората на својата женственост, пред надоаѓачкиот можен стереотип на своето однесување, со биолошкиот влог и со меланхолијата, тоа човечко суштество носи еден костим познат преку седумнаесет вековните “инфантки” од сликите на Веласказ.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Му го пополнував неговото време но со сето свое однесување како да ми стави до заење дека толку му е доволно, дека нема некакви други планови со мене.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Како што Марио Амаја вели, „причината што yвездите така брзо согоруваат е тоа што се турнати до екстремите на своето однесување”, што подеднакво важи и за Ворхоловиот свет внатре и надвор од него.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Некои од Ворхоловите yвезди доживеаја трагична судбина (Еди Сеџвик умре 1971. од преголема доза на наркотици, а Фреди Херко и Андреа Фелдман извршија самоубиство фрлајќи се од повеќекатница; таа тоа го направи држејќи ја Библијата).
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ивона покривајќи го со наметката извадена од плакарот, низ насмевка тивко рече: „И големите паѓаат ако не направат стратегија на своето однесување и постапки“.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Порано беше несреќна, но го контролираше своето однесување и држење, своите постапки, а сега заплисната од радоста, им се препушташе на чувствата и страстите бацувајќи го Богдана пред сите или водејќи го за рака во собата на љубовни наслади, среќна и благодарна што Богдан ја преобрази, што цветот на нејзината убавина, извлекувајќи го од нејзината мрачна душа, го разви и расцути.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Тој работел на тоа да го измени своето однесување “тип А” за да нема повеќе проблеми со чирот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Таа можеше подолго време да ја поднесе неговата молчаливост без да се почувствуваат напнати и потиштени, но сепак се чинеше дека тие го изменија своето однесување со некаков вид застрашувачки предзнак, еден вид на очекување дека нивната љубов, нивниот брак и бебето, кое беше на пат, не само што нема да се исполнат, туку дека тоа е само подготовка или вовед за нешто многу покобно.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Во сета своја љубов кон нив како кон ближни свои, тој сепак ги гледаше такви какви што беа – неписмени селанчишта, мрзливи рибари, превртливи и дволични во своето однесување како Петар со кого тогаш во Антиохија толку многу се испокара.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Со целото свое однесување кон луѓето, кон нејзините пријатели, кон нејзините роднини, Хелвиг придонесуваше да не се мисли на тоа, срамно за човештвото, време.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Иако беше свесен дека и тој, со своето однесување, откако се преселија кај родителите, многу се оддалечи од неа.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Возбуденоста е разбирлива појава во ваквите околности.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Па и да е така, (а сите знаеме на колку се начини вознемиреноста може да се манифестира), па дури и да се обидеше ова свое однесување да го искаже и со зборови, јас и тогаш неговата вознемиреност немаше да си ја објаснувам само со смртта на мајка ми.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И тогаш кога нивната верност нѝ се чини непромислена останува во таа непромисленост саможртвата а неа не смееме да ја одминеме незабележано и без нужната почит.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Секој ден ми станува сѐ појасно, велеше тетка Боса, дека всушност смртта со своето однесување сака само да покаже дека се труди да внесе темелност во своите постапки!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Како божем јас бев единствениот кој заради своето однесување на привидната незаинтересираност или поади друга причина ѝ остава на размислата слобода таа него да го надополнува и да го дообјаснува.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Саканите, кои со своето однесување напати умеат и да нè растревожат многу почесто за своите постапки заслужуваат почит, благодарност па дури и восхит.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Можеби немаше сфатено, но со своето однесување тој идеално се вклопи во потрагата по задачи со кои требаше да се нагрби уметноста за да биде корисно употребена.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Притоа, работодавачот може да ги отстрани од процесот на работа само оние штрајкувачи кои, со своето однесување, поттикнуваат „насилничко и недемократско одне- сување“, со што се оневозможуваат преговорите меѓу работниците и работодавачот (чл. 237, ЗРО/05); д) и, конечно, избришана е и одредбата која велеше дека органот на управување или функционерот не смеат да го спречуваат работникот да учествува во штрајкот, ниту да употребуваат присилни мерки за- ради окончување на штрајкот (чл. 14, ЗШ/91) и наместо неа се воведе спротивна одредба која вели „работникот не смее на кој било начин да биде присилен да учествува во штрајкот“ (чл. 239, ЗРО/05).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Всушност сака да му помогне на татко ти, или сака да го оправда своето однесување.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Откако излегов од нашиот двор во Новодеревјновское јас се чувствувам насекаде како гостин а гостите треба да внимаваат на своето однесување".
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ете, со таквото свое однесување, самата ги удри темелите на невообичаениот почеток на нивната заедничка живеачка.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)