А тогаш, диво, како животни што побегнале од своите пештери, трчаа и трчаа во кругови, викајќи.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Потем три дена се молеше Богу во својата пештера и на четвртиот ден тргна вода голема од карпата, од Папокот на светот: вода студена, изворска, кладенец студен среде врела пустина!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Така ловецот, којшто во праисториско време на ѕидот од својата пештера насликал бизон, веќе не се плаши и сигурен е во својот плен.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)