Тој нејќеше да падне таква сенка на неговото чувство, а освен тоа сега му се чинеше - можеби со право - дека ова момче ќе може да го загрее за себе само ако успее да му ја претстави својата потреба како една заповест од животот.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Кога болката ќе станеше посилна, тој мислеше само на неа и на својата потреба за храна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Нормално, секој си мислеше на себе и своите потреби.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Дури и Петар, оној што сакаше себеси да се прикаже како најблизок на Учителот, го проколна Ананиј не поради неговите убедувања, туку поради тоа што овој го измами за пари кога, сакајќи да се откаже од материјалното во име на духовното, та продавајќи ја нивата за да им помогне на апостолите, не успеа сосема да ја победи својата потреба за имот, па на Петар му даде само половина од парите од продажбата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
За него, се разбира, не беше неинтересно ни ова што Мише го додаде за да задоволи некоја своја потреба: „Бргу потоа, за следната учебна година, татка ми, кој беше поштенски службеник, го преместија во поштата во Гевгелија па јас таму продолжив со учењето и во Струмица не се вратив се до растурот на Југославија.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ќе учествува во многу поморски битки за различна намена, а најчесто како миноположувач за на крајот од сојузничките авиони да биде потопен кај Риека во 1944 година.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во пресудната 1948 година бродот на длабочина од 23 метри крај риечкото пристаниште ќе биде извлечен од специјализираното претпријатие Бродоспас и ќе го преземе Југословенската воена морнарица за свои потреби, а по реконструкцијата и обновата дел по дел ќе влезе во составот на морнарицата како школски брод Галеб, а подоцна ќе стане еден вид пловечка резиденција на Јосип Броз Тито.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Со него, паралелно во ист ритам, одеше и неговиот бик Чако, разјарен, лаком во своите потреби, кој подгонет од неудобноста на студот, веднаш јурна низ угорницата, без да го почитува својот стопан.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Моќ што умее да ги усогласи своите потреби, но, не бара дозвола за извршување...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Мислам оти ова беше првата ако не и единствена наша поговорка што тој си ја прилагоди на своите потреби.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Така е подобро“, гласно одобрува татко ти и гледа како фаќа синџир алкохолот во чашката на Иван Степанович.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Амам: промена на смислата
Не кога ќе влезеш
и кога ќе те заплисне врел
и непроѕирен воздух
не кога ќе те поклопат
капките разлеани по ѕидовите
реата, мермерот, мрморењето
не кога ќе те обземе вртоглавица
зашеметеност од празнината
на амамот, полна пот, плот и пареа
не кога ќе те погоди како отсјај во сон
светлината подадена низ розетата
дозирано, од високо
не додека студеното сонце-иње
од карши ги облагородува
дрвјата, релјефите, порталите, фасадите
на сараите
туку
кога ќе потонеш гола во гротлото
ко крвава рожба во исцедокот од водолијата
тукушто прсната, за да може
да се слизне низ пенџерето
на животот
(на)право во царството на немилосрдноста
кога збунетото тело ќе помисли
дека секое друго место е подобро
ама ќе остане и понатаму - таму
без да се помести
кога ќе ја осетиш жешката вода како оддалечување
од секојдневието, од агонијата на распадот
(целото е мислена именка, далечно минато)
кога ќе се престориш течен заборав
божји благослов
и ќе му се предадеш на телото мислејќи
си ѝ се предал
на психата
егзотичното прелевање на смислата
сѐ додека не се претвориш во
прелив како таков
кога ќе се испреплетат значењата
едни со други
и ќе се испретурат во кошницата
на светогледот
а ти ќе тргнеш во потрага по
почетокот
кога ќе сфатиш -
Бизант е капија во темните агли на памтењето
цела епоха е втисната како анатолиска крпенка
во обичните зборови од твојот мајчин јазик
во интимата на јазикот
и се спровира низ капијата
кон одаите и спалните
дома
кајшто по извесно време
по извесна стварност
потеклото се заташкува
сродството се изобличува
јазикот има свои потреби
како и телото
сфаќаш и тонеш во без-сознание
зад јазикот, отаде
нека почека
ако те чека ...
Истанбул, декември 2003
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)