Се работи, значи, за проза која е создавана со еден впечатливо самосвоен стил, за автор кој го нашол својот јазик во непосредниот контакт со изворите на својата проза.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Во својата проза ги оживува старите загубени времиња и необичните, а често и трагични судбини на лица кои духовно му припаѓаат на амбиентот на Босна под турска доминација.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Чинго се потпира, во основната јазична структуираност на својата проза, повеќе врз живиот говор, помалку врз фолклорот и неговите идиоми.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Руски писател, од татко Украинец (благородник) и мајка Русинка.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)