Погледнав од терасата која скалесто се спушташе кон градината. Морето блескаше со својата синевина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
На тркалезната дупка, високо горе во карпата, се беше залепило небото и ги мамеше со својата синевина. Од горе до долу се спуштаа стрми карпи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)