свој (прид.) - соселанец (имн.)

Во Солун, пред отворањето на Солунскиот фронт, се запозна со неколку свои соселани мобилисани во српската војска.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Брчалото, сега очигледно задоволен од местото што го зазеде пред продавницата и своите соселани, остана со погледот забаран по планината и нејзините падини отспротива.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Но, пред да изусти, почувствува и тага за своите соселани вака парталаво облечени, зараснати во коса и брада и испиени во лицата.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Но Ордан Бришкоски, кој бил пријател со Акиноските во Прилеп, откако го нагостил убаво, го врзал, насобрал свои соселани, и преку рид, околу мала ужина, го дотераа на срецело.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А Иле Вегов - Брчалото се почувствува вознемирен уште кога своите соселани ги здогледа низ пајажините на прозорчето.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Кога најпосле овој се вратил од местото на коешто му ги дал парите на својот соселанец, судијата седнал во столот и вака му вели на тужениот: „Дај му ги на човекот парите оти в затвор ќе те ставам!...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кога Брчалото уште од мостот ги здогледа своите соселани, подзастана, ги погледа и повеќе за себе, но од срце сочувствително рече: "О, бое!...
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Застана пред бункерот и го слушна зарипнатиот глас на својот соселанец - Павле.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)