Александар, ни сам не знаејќи зошто, цврсто го стегаше стикчето во својата тупаница.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Ви ги нудам своите мускули, челични мускули, своите тупаници, листовите, рамената, а вие одбивате.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Од вакви села беа оние што носеа во своите тупаници бунт, што прашуваа каков живот ќе бранат.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Детето ја чувствува тапата, влажна муцка врз својата тупаница и уште повеќе се обеспокојува.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)