Тешко, но заслужено, е да го носат тие на своите чела срамот на таа благодарност“171.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Со дланка ги собра капките пот од своето чело и ги избриша испишаните зборови од голото теме на оној што до тој миг претствауваше писмен документ.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
- Не целосно, рече Водомар. – Таа ја согледува иднината само до одредено време.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Ми го поткрена лицето нагоре и своето чело го доближи до моето.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Сосема премалена од жештината и стравот, ги набљудував Индијците коишто ги набираа своите чела, ги кршеа рацете, воздивнуваа, ги подигаа веѓите во обликот на буквата W и ги камшикуваа Индијките со погледи полни темен копнеж.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)