септемвриски (прид.) - сонце (имн.)

Опојните, кристални звуци што, преку ширум отворените прозорци на колипката, се протегаа кон ниско наведнатите гранки на костените, преплетувајќи се со отсјајот на носталгичното септемвриско сонце.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
18. На влезот седнал Војас од Кожанско и се топли на септемвриското сонце, небаре подник.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)