сигурен (прид.) - сум (гл.)

Краста (Кон Грета): И покрај ова што го виде сигурен сум дека сè уште не знаеш кој сум јас, но кога ќе пораснеш верувам дека ќе ти биде јасно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Духот наеднаш се губи.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Знаеш дека јас не сакам да се мажам уште долго.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
-Да, сигурна сум, -повтори таа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
- Да, сигурна сум, ми одговори Татјана.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Таа не се колебаше во донесувањето на одлуките.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Пискулиев се подзамисли на оваа забелешка, барајќи излез, но веднаш одговори: - Не, Македонка е, сигурен сум.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Гронинг: Понекогаш.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Поголем број на деца немаат пристап до медиите и не можат да го привлечат националното внимание, но сигурен сум дека тоа се случува многу почесто отколку што сум свесен. ?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Имавме, сигурен сум, уште посурови налети...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Сигурен сум дека повторно почнуваат да се тепаат. Ги слушам кај викаат.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Еве сигурна сум дека денешнава дискусија ве поттурна малку во права насока.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Меѓутоа, Едмондс бил во право кога истакнал дека во случај “несогласувањата меѓу оние кои се за независна Македонија и Грците продолжат по војната, народот од Преспа со сегашните размислувања ќе биде за независна Македонија“, бидејќи “сигурен сум дека ЕАМ-ЕЛАС навистина сакаат да ги осигураат пред воените грчки денови“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
- Да продадеме 50 нивни џипа сигурен сум дека нема да има ниеден сиромав во народните кујни.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
А ќе дојде, сигурна сум. Веќе тагува по планината.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Се користи со мошне малку средства, но тоа навистина е размислување за сликата; сигурен сум дека тој би можел да направи нешто сосема особено сликајќи само стари весници и свеќа. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 63
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
„Сигурен сум во тоа”, одговори Милан, „исто колку што сум сигурен дека сонцето не грее во овој миг.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
А чув, сигурна сум дека чув ама не ставив на умот, можеби така требаше.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Јас си седам тука, го слушам ѕвончето на Белка, сигурна сум дека говедата ми се тука, си држам во рацете дивјачка, и го гледам руменото обравче и ги слушам мушичките како ѕунат низ тревата од горештината, ѕунат, аман Господе, ти се чини улиште има тука некаде и уште што не се пуштило, што не тргнало кон некаде...
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Мојот сон,како овие солзи без престан невидливо што ги леам, сигурна сум, еден ден ќе стане стварност.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
- Секое ново сознание е корисно - реков следејќи го бавното оддалечување на иследникот кон темнината во прозорецот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Впрочем ваквите состојби, што ги предводи тагата и вознемиреноста, немаат дестинација, не знаат од каде доаѓаат, ниту пак каде и кога треба да запрат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но тој И понатаму се оддалечуваше кон темнината во прозорецот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира, недостасува само уште сандакот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сигурен сум дека во ранецот го има насобрано сѐ она што е потребно за да може еден погреб да се изведе според воспоставениот ред.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ги шепотам зборовите засекогаш, прв ден, вчера, а можев да речам и сега, па дури и штотуку, (ги шепотам без одредена намера, дури и без некое посебно чувство сите овие толку далечни и неодредени зборови) а сигурен сум дека тагата и немирот никогаш не почитувале временски и други определби.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Својот погреб, сигурен сум, си го замислуваше поинаку.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Не знам зошто, ама со задоволство ми ги товареа на рамњата нивните злости“ се сеќавам како велеше одмавнувајќи со раката.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Секое ново сознание па и заблуда сигурен сум дека води кон разјаснување на случајов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ова сакав да биде сфатено како приговор на неговото однесување бидејќи бев со впечаток дека него, за жал, некои битни моменти од моите искажувања го одминуваат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Има, сигурен сум, уште од турско време. Штом сме почнале, ќе завршиме. - Ќе завршиме, реков.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Сигурен сум дека ним тоа многу подобро би им пошло од рака. Или, можеби, не.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
- Сигурен сум дека во неговиот случај се работеше за голема утка – ме прекинува – човекот, како што ти реков, беше љубопитен, музикален, а на некои фактори на новата власт знаењето им се чинеше бурка...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Еве го, во кафеаната „Боеми“, го испива стотиот вињак и вели: - Сигурен сум, сто насто нејзините три круга се всушност во полето на некојси малечок бермудски триаголник, каде што годините се ситен песок што налегнува по спрудовите на нејзините бадемасти очи и веднаш исчезнува без трага.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Гледаш, сигурна сум дека таа не страда од носталгија.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Сигурен сум дека дури и не помислувал дека врховниот циник, македонската историја, тоа писмо ќе ми го предаде мене в раце.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Верувам дека од никаде, ама баш од глувотијата на оваа мирна улица се појави брат ми, рус и висок, во фармерки и кожена винтјага, и непоканет почна да зборува, неконтролирано мавташе со рацете, се закануваше, караше; за пет минути колку што ломотеше сигурен сум дека сѐ ми извади низ нос, па дури и сендвичот што набрзина го имав излапано во гадното шинобусиште.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Вака треба, сигурен сум да ги прават влезовите во сите цркви, ако сакаат верниците вечно да му се клањаат на господинот бог.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Не знам точно дали приказнава започнува во вторник или петок ама сигурен сум дека беше тоа еден пазарен ден во Битола, а во Битола само вторниците и петоците е пазар, тоа сите битолчани, а и многу небитолчани го знаат.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тие минута или две yвонење, сигурен сум, за многу години ми го скратија животот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јас лично, можев некако да ја оправдам агресијата доколку okno.mk 65 таа носеше во себе висока одговорност, но, во случајот, сигурен сум, агресијата беше сосема неодговорна и што е уште пострашно, верував дека е предизвикана од крајно користољубиви цели.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Допуштам дека поимот за „имплементирање” што се обидувам да го експлицирам овде не е сѐ уште егзактен: но сигурен сум дека тој е повеќе, како она што компјутерxиите го подразбираат со извршување на една програма.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
И секогаш да ја носиш таа прекрасна насмевка на лицето, на која, сигурен сум, и птиците ѝ се насладуваат и надалеку низ песна ја раскажуваат, и ветрот со радост ја пресликува насекаде, во секој облак и поток, во секој морски бран, на површината од секој океан, облагородувајќи го ликот на земјата со тебе...
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Братко мој, со твојо ум и способности, сигурен сум дека ќе можиш тука одлично да се снајдиш!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ако го направев тоа, сигурна сум дека вистината во која денеска двајцата се давиме ќе беше поинаква.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ема строго се придржуваше на она што и било речено (не можам да претпоставам кој го барал тоа од неа, но најмала е веројатноста дека тоа е Круме Волнаровски, сигурен сум во тоа) дека не смее да се зближува со мене.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Азра се фати, сигурен сум во тоа, на јадицата на Андон Клековски.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ама не можам да дозволам курбан да оди толку народ, сигурен сум дека пашата ќе го стори тоа што го рече.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Само тоа, синот и нејзе да не ѝ каже за својата намера да се замонаши, плашејќи се, сигурна сум во тоа, не дека таа нема да ја разбере неговата обземеност со верата, уште помалку дека ќе го негира неговото право на избор на свој светоглед и начин на живот, туку дека ќе моли да го поштеди татка си...
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Знам дека никој нема да ми верува, но сигурен сум дека со мене би се сложиле сите оние емигранти што пред стотина години се истоварувале на Елис Ајленд: кога стоиш таму првпат, не те импресионираат ни големината на Статуата на слободата, ни висината на њујоршките небодери, ни површината на океанот... туку само се ѕвериш нагоре и не можеш да сфатиш од кај па сега толку небо се збра.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Сигурен сум оти, ако се искачам лесно, во бездна ќе се стркалам!“
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
...од крвавата тетратка на седумнаесетгодишниот лунарен поет распарчена од бајонетите на практичните бојници преку збрчканата европа што тревожно се пресметува со аристотеловскиот артритис кон вратоломиите на воените коњи во пенливиот базен совршена капија на холивудското враќање во праисторијата (навистина) сјајнокожната глутница е убедливо добра додека алчно ги голта сребрените рипчиња на кои не им преостанува ништо освен да бидат проголтани неминовно болно но егзотично чисто тоа Ам сигурен сум ќе влезе меѓу најуспешно снимените кадри на природна исхрана сочувано како такво во куќните видеотеки на страстниците прикажувано на тајните сеанси на видеомастурбантите што возбудени се надвикуваат чуствувајќи како повторно ќе им прсне слепото црево...
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Сигурна сум дека еден американски уметник што глуми пес на интернационалната уметничка сцена не би бил толку интересен како еден руски уметник.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Не можам да речам зошто Пеперутката го стори тоа, зошто се сврти, но ова нејзино движење сигурен сум дека смеам да го наречам свртување кон себеси, а тоа го изведе многу умешно и тоа само со погледот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А моето распрашување од прилика течеше вака: Извинете, а собава до вашата дали е собата на Мирко Бунде?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зборував… Зборував… а притоа сеќавав како напрегнато сум вслушан во шумовите од соседната соба; дури и прашував; сигурен сум дека неколкупати прашував, но не гласно туку во себе. (Навистина мислев дека го прашувам во себе Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Наеднаш како да потона во своите длабочини.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ќе биде подобро, сигурен сум.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Ако почнеш да ме убедуваш, сигурен сум дека ќе ме лажеш.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Беше принуден да се преправа во интерес на „канкан“-от...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сигурен сум дека е фасцинантна но јас би сакал да чујам нешто повеќе за „музиката за кршење плочи“. Баш беше забавно.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа му беше рутината, прилогот... Ама беше гнасно и мачно...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ќе најдам нешто многу добро!... Чуствувам!... Сигурен сум!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Впрочем би можел да го претпоставам крајот: очигледно било веќе бесмислено да се продолжи и вие покорно сте го признале тоа, и тоа е тоа, а? Нели било така?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Да видиме што појадувал сабајлево. Чкембе-чорба, сигурна сум.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
А вака, не лути се, ама посигурен сум.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
„Сигурен сум дека можете да ја продадете на некоја ѕвезда во Холивуд“, одговори старешината.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се разбира, јас нема да почнам да го применувам ова тврдење во поглед на некое од овие полиња.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Американецот рече, “Но што да правам со стара железна ограда”?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Направив неколку измени како резултат на некои корисни забелешки; сепак, сигурен сум дека тие се недоволни да призведат консензус. превод: Жарко Трајаноски 68 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Iddo Landau Што е старо кај Дерида? (What’s Old in Derrida?) Philosophy 69, 1994 1 Револуциите често задржуваат повеќе карактеристики од предреволуционерната состојба, отколку што сакаат да признаат оние што ги прават.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
„Во што е работата“, рече Индиецот. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 183
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Немав намера да го објавам, но одреден број на луѓе рекоа дека пронашле егзегеза на Дерида во еден корисен напис, па затоа се решив со надеж дека има некаква смисла.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не знам дали Селин некогаш видел запален град но сигурен сум дека и градовите убаво горат. 03.2000.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Сигурен сум во сите вас дека ќе му помогнете на Влатко да се вклопи во наставата и според сопствените желби во воннаставните активности.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Не, сигурна сум!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Сосема е јасно дека Твојот текст за Елен Лејбовиц и не можел да се опредмети, да се запише, поинаку освен како епистоларен роман: сосема старовремски и (оттука) зачуден книжевен жанр со кој, сигурна сум, не си дури ни помислувал дека ќе се плеткаш.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Благодарение на годините што си ги поминал со Елен Лејбовиц сосема непозната жена што во Твојот живот влегла буквално од никаде, та и излегла од него по истиот терк, исчезнувајќи (во текот на Божиќната ноќ) во некоја конечна бартовска тишина...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И да не бевте формални емигранти избегани од својот роден дом (епскиот македонски збор вели: откорнатици!), сигурна сум дека моралниот кодекс на Твојот Татко и на Твојота Мајка врз целото ваше семејство ќе се пренесуваше на сосема ист начин и ќе си функционираше сосема идентично, создавајќи ви стандарди што безусловно ги определуваат сите ваши постапки и што е поважно! обврзувајќи ве тие стандарди да ги пренесувате на своите деца и внуци.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Кога би требало да се определам за една од книгите од Твојата втора авторска фаза (ќе се согласиш ли неа да ја атрибуираме како белетристичка?), сигурна сум дека веднаш, безмалку рефлексно, без да се двоумам или да размислувам, навистина веднаш би ги избрала токму Татковите книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
На многу места, во сите книги од Твојата фамилијарна сага, Ти одново и одново пишуваш за таквата благородна и лековита тишина во која Твоите родители живееле цел живот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Добро, ние знаеме дека нивното авторство е несомнено и драгоцено, ама сепак остануваме фокусирани на текстот а не на неговите пишувачи.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Семејство здружено во длабока, сосема тивка и сосема автентична љубов.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сакам да кажам дека книгите од Твојата иницијална (прва) авторска фаза оние десетина тома во кои се собирани Твоите есеистички и критички текстови концентрирани врз одделни книжевни феномени или маркантни писателски личности (да не ги заборавам патописите!) главно ги читав како колешка, професорка по компаративна книжевност, теоретичарка на која примарниот (дури и исклучителен) интерес ѝ се посочените топоси или теми што Ти си решил да ги третираш следејќи ги строгите правила на научната методологија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не знам како се случи со тој штрајк, но сигурен сум дека ако сега нешто сторите веќе нема да се повтори.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Тоа е фантастичен идеал и сигурен сум дека луѓето секогаш одпочеток ќе се обидуваат да го остварат, убивајќи други луѓе во негово име и предизвикувајќи уште пострашни страдања.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Таа не копнее по минатото, како што мислат некои луѓе, туку повеќе се грижи за иднината.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Радикалното читање на Борхес/Дерида, сигурен сум, би покажало дека сме дојдени до таков раскин, иако Дерида не е наклонет да прифати “пресудни раскини”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Приказната што ја прочитавте е земена од нејзината прва книга раскази Времето е сега (The time is Now), објавена 1985-та. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 202
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но, дали навистина сме дојдени до таму?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сигурна сум дека сеќавањето на овие нешта е подобро од било што коешто денес би можела да го доживеам. превод: Г.Н. Ом
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Мелоди Самнер е родена 1951 г. во Тексас. Денес живее во Калифорнија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Нејзината проза се појавувала во многу авангардни списанија, весници и антологии, вклучувајќи ја тука и антологијата на Ричард Костеланц, Десето Собирање (Tenth Assembling).
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сигурно за многу нешта сте им благодарни на своите учители, но сигурен сум дека за многу нешта и им се лутите.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Еднаш бев со мајка ми во некое мало црквиче во Капиштец и сигурна сум дека таму нема куќи.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Вие сте веќе големи и сигурен сум дека ќе можете сами да се погрижите за себе, - се сврте кон нас.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- И водачите јадат колачи, сигурна сум.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сигурна сум дека од оној пат, кај камењата, не сум се составила со Никифор. Не сум легнала.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Беше тоа..., не беше сон, сигурна сум, не заспав и воопшто не ги затворив очите.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Стег со голема резерва ги примил таквите гласови: “Јас не би бил наклонет да верувам во еден таков макевијализам на турските власти, и сигурен сум дека солунскиот валија Хасан-Фехми-паша не би се замешал никогаш во слични комбинации.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Не знам зошто мајка ти толку навалила кога знае дека до сега сите оцени ти се високи и дека редовно ги полагаш испитите.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ох, Игбал, зошто така се случува? Зошто имав желба да ја повредам, да ѝ направам да ѝ биде тешко, да ѝ се одмаздам?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Голема, мала моја, не лути се што вака ти се обраќам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но, сигурен сум дека кога ти би била овде или јас таму, би биле најдобри пријатели.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ти тоа сам ќе си го средиш, сигурна сум.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Мислиш? - Сигурен сум. Зар ти не мислиш?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Многу им се допадна. И тебе ќе ти се допадне, сигурен сум.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)