син (прид.) - бескрај (имн.)

Зарем не е егзилот потрага по отворена врата? - прифатив тивко.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Поетот во мигот не одговори, загледан во синиот бескрај.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Плови бродот по синиот бескрај и гони далечини без пристаништа, без сакани средби, далечни заборавени, пусти, глуви.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во големиот син бескрај со сликите на Шагал, во таа синевина во кое се мешаа земјата и небото, гледав семејства со кози, како патуваа во облак.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
ПРВ ДЕЛ I Стоев на работ на огромната карпа, висната како балкон над синиот бескрај на Езерото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)