син (прид.) - скала (имн.)

Му реков дека многу би сакал тој да ми објасни што токму се случило помеѓу него и мајка ми.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Иван е горе, под Сина Скала. Не верувам дека има нова идеја во врска со погребот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
* „Какви му биле намерите кога дошол под Сина Скала со невестата? Не сум слушнал.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Прилично лесно ги прифати моите предлози.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Едни велат дека набрзо го поарчил она што го имал; и љубовта брзо му истекла; а кога го продал коњот заминал“. *
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
ДАСКАЛОВ
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се качуваме кон Сина Скала. Јас го водам коњот за уздата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Значи небото беше една од нејзините тајни скапоцености.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа утро, кога првпат разговаравме за трагите што никогаш не можеш да ги забележиш овде, под Сина Скала, надвор врнеше дожд, јас не отидов на училиште, а денот беше сосема беззначаен бидејќи сиот беше собран во една парталава сива облека; потсетуваше на изнемоштен изѕемнат бедник; стоеше под стреата и тоа пред самиот прозорец.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
" Мислам дека за тебе е најбитно да поверуваш во она што ќе ти го рече мајка ти", ме посоветува тој.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А мислам дека реков: и додека доаѓаше ниту кажуваше од каде доаѓа ниту спомнуваше каде ќе оди.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој се насмеа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Девојката што ја запознав во куќата под Сина Скала најмногу време им посветуваше на ранетите“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но јас не верував дека така беше подобро и за него и за мене.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- А каде вечерате? Ѝ реков дека местото на вечерата било најчесто овде, под Сина Скала.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„А Сина Скала е срцето на планината, зар не?“ (Ова прашање ми го има поставувано повеќе пати).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Ајде, спомни ми барем некого со кого вечераш најчесто - праша таа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но еве, слушнете го и следново, мислам дека и овој податок укажува на некои значења, а можеби може и нешто да дообјасни: тој Ведран само трипати наврати кај мене, под Сина Скала. Потоа исчезна.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Огнена офка но многу поздржано одошто кога тргнавме.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)