Минува покрај радарот без проблем (нема ништо метално, ниту ситна паричка во џебовите).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Залудно се обидувам да го направам незабележливо она што се случува околу мене: дебели полицајци ги вадат пендреците и растеруваат група од петнаесетина просјаци што се обидуваат да дојдат до ситна паричка.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Но тука, барем од моја страна, имаше и нешто извештачено, во изнасолениот грч на насмевката, кој, иако се трудев, не можев да го трпам од своето лице.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)