До мене сега гледав еден скршен човек, со тага на ликот и глас кој трепереше. ...
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Беше нестрплив конечно да го види тој „испустен“ и „скршен човек“ кој „бега од луѓето“ и „излегува да поседи тука пред продавницата само кога нема никого“, како што го информира еден од селаните.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Имаше генијалност во тој човек од кого се плашеа, опасен но и три четвртини скршен човек.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
„Скршениот човек“, брезничанецот Едо Бранов, како да беше дојден до клучното прашање: Каква смисла има животот ако воопшто ја има?
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)