Си купив сламена шапка која ми одговараше на апостолките дизајнирани од Жизел.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
„Лишеност од среќа“ илустрација: Олаф Хајек
На сцената излегува млада ненаспана девојка, со сламена шапка на главата.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Недалеку од нив еден ситноглав и беззаб старец со сламена шапка и матна болка на сувите, пропаднати образи, милуваше на своите коленици ранета грлица.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Едниот е со широкополна сламена шапка, која се дига еден лакот над црната шапка на другиот, дебеличок, со пасторска наметка врз плеќите.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Вакви особености не можев да забележам кај мене секако затоа што бев зафатен со другите и премалку се контролирав, кај Димка, едноставното и глупаво момче и кај полугладниот, издрпан студент, апсен на првиот ден Велигден, кому зад грб му се потсмеваше дебелата жена на инспекторот, покриена со голема сламена шапка и слична на отровна печурка.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
(Мира брзо излегува. Пауза. Борис ја замазнува косата. Ја симнува сламената шапка.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
(Пауза. Борис излегува од собата. Мира продолжува да пишува. Пауза. Борис се враќа облечен во хавајска кошула, шал околу вратот, сламена шапка на главата, бос) А сега?
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Кажи сам - нели се откажав од леки боксерски чевли заради таа сламена шапка со црвен раб, кажи сам?
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Еднаш сакаше да ти купам сламена шапка со црвена линија на работ.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тој има сламена шапка со црвен раб, но нема крава, црвено-бела крава, блага и топла како мајчицата господова.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
А јас тебе ќе ти нацртам нешто смешно.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Главатарот ми понуди половина државно богатство (еден стар клуч, две празни конзервени кутии, една сламена шапка и неколку шарени парчиња стакло) ако го развеселам Карамба-Барамба.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Во пет часот попладне, пеејќи ја Мојот остров на златните сништа, господинот Финч потчукна на кујнската врата со лесната, нова сламена шапка. „Буу!“.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Збогум“, рече тој. Мавташе благо, нежно. Потоа неговото лице исчезна, исчезна и сламената шапка.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Кора“. Гледаше во внатрешноста на сламената шапка.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)