слеан (прид.) - со (предл.)

Во мојата сонлива соба се разлеаја очите на денот. Тие заиграа во смрзнатите шари на ѕидојте и од нивниот насмев оживеа мртвите цвеќиња Остриот мирис на сеното слеан со песната птичја под стреата се занесе над постелата.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Обично во запурничавите денови водата стоеше умртвена како израмнета пустина, замаглена и слеана со тмурната далечина.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Не се плашат, се спитомени и слеани со местото и луѓето.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)