Јани очигледно возеше кон некоја периферија на Атина, но на Едо толку и се имаше смачено што го мрзеше дури и да праша каде одат сè додека, протинајќи се низ многу тесни улички, не се искачија на едно ритче и не застанаа пред некој влез на двокатна куќа во една мала слепа уличка.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Да му се помочам!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Јовановци беа познати и по тоа што се занимаваа со сточарство и производство на млечни производи: во истото слепо уличе, ама од спротива се наоѓаше аурот во кој живееше добитокот на Јовановци: кравите кои понекогаш најмалиот брат на Томето – Лазе ги носеше на пасење, а најчесто момокот Васе.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Севкупното сознание за мојата животна грешка, која ме доведе до слепа уличка, се состоеше, зачудно, токму во неизвршувањето никакви злосторства.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Брзам! Ја подигам гилотината... Имам токму само време да ја видам како претрчува на крајот на слепата уличка...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Шекната е!...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)