словенски (прид.) - држава (имн.)

Накрај, “плаво” е етноним: во ст. рус. летописи е забележан етнонимот “Половци” - веројатно, Кумани (Хазари?) мала меѓуигра со знамињата на народите Знамиња со сина, бела и црвена боја (во различен редослед) имаат следниве словенски држави: Русија, Чешка, Словачка, Словенија, Хрватска, Србија, Црна Гора.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Титулата на цар Душан се објаснува вака: тој признава на Балканскиот Полуостров две словенски држави: Бугарија и Србија и една несловенска – Византија; Србија со завојувањето на византиски земји сака да ја наследи Византија, но со тоа зема земји што можат да бидат и српски и бугарски и коишто не се бугарски.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)