И Татко ја убедуваше Мајка, смирено и сталожено, но чувствувајќи го нејзиниот внатрешен немир, дека наскоро ја привршуваат работата со Камилски и тогаш целосно ќе им се препушти на семејството и децата, макар што не сакаше да нагласува колку работата со неговиот пријател беше за доброто на децата и потомците. И така сите трпеливо го очекуваа крајот на мисијата...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Веќе беше добро наместен и смирен во леглото, кога се сети дека тоа малечко срнче уште ниеднаш досега немаше чуено за огнот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Затоа, смирен во својата тага поради нивното неразбирање, се помоли пред Агрипа (чие срце исто така омекна побргу од срцата на неговите браќа) сите да станат такви како него, Павле, не робови на својата суета, туку слободни во својата вера, слободни по дух, без окови на рацете.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Кога со раце крстосани, смирени во скуталето чекаш сонцето да зајде, времето многу полека врви, небаре капи капка по капка...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Госпоѓа Камилска, сепак, беше смирена и спокојна што нејзиниот сопруг по враќањето од Голи Оток беше конечно смирен во еден подолг период во мирната и утешна работа со Татко, стравувајќи што ќе биде подоцна со него кога ќе заврши со работата.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Стана и отиде на прозорецот, печката зад него беше усвитена од жар, беше слободен и отпуштен, свикнат и смирен во таа темничина, како полжав под своето самарче, без никаква желба за бунење, а неговото тело не бунцаше за ниеден ненаправен чекор, само едно тивко преместување во таа просторија, во таа долина, која сега ги тераше полека сите свои жители да се јават, како при некое чудно повечерие, да испуштат од себе по некој глас, секој по некој свој писок, или по некое будно око.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)