Му светна дека вистинската карактеристика на современиот живот не е неговата суровост и несигигурност, туку просто неговата соголеност, неговата застојаност, неговата рамнодушност.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Разликата всушност ја открива скриената нерамнотежа на современиот живот.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Фотографиите, дефинирав подоцна кога ги стекнав првите философски поими, се израз на парадоксите и, уште повеќе, на апориите што постоеле отсекогаш и постојат и денес, добивајќи нови пројави, така што чудата на техниката од современиот живот му ги придодава како нови аргументи на тврдокорно истрајниот, непроменлив феномен на битието.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тие се здобиваат со сопствено значење во опозиција спрема ортодоксниот вокабулар: „структура“, „систем“, „ограничување“, „детерминанта“ итн, вокабулар организиран околу сликата на животот како некаква „билијарска кугла“.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Овие категории треба да го зафатат просторниот и временски тек на современиот живот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во современиот живот карневалската култура е преместена од маргините во центарот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во Британија годишниот циклус се состои од два дела.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ама само најнадарените меѓу нив ем си грицкаат ем си пеат Вино пијам ем ракија коња јавам аџамија Пеат и за Марко пијаницата и други дојденски песни пеат Па откако ќе си ги стивнат дертовите Држат говори и делат бесплатни совети За тоа како се убива здодевноста Патем и за тоа како се убиваат лилјаци или кукубари Ако непоканети ви влетаат во сонот Кога ќе си ги стивнат дертовите Некои коали лежерно и онака мангупски Им намигнуваат на какадуите Наредени на сува гранка на едно суво дрво Кој им е виновен на белите какадуи Што севезден испуштаат само темни вокали И како такви не се за прибирање На живите гранки на живите еукалиптуси А и не е баш прецизно утврдена дозата на страв од височина Што му е вродена на секој бел папагал А не се вели кој ниско лета високо сонува Како што и од темните вокали не излегуваат бели соништа Од друга страна во обоените соништа на коалите Често знае да заскита и некој шарен папагал Колку пошарен толку пошарени лаги кажува Сам си се лаже сам си верува А верува на пример дека ги знае наизуст Сите сонови на сите кардинали попови и професори Згора и на сите дипломати старлети и куртизани И уште позгора на сите будалетинки, гологази и давајгази Ни срам ни перде нема шарениот папагал Баш мене на коалата папсана од сонување Да ми ги расправа соништата баш на тие Кои ниту знаат ниту сонуваат ниту некогаш ќе сонуваат А кардиналите и поповите се такви И дипломатите и куртизаните се такви За нив сонувањето отсекогаш било изгубено време Колку повеќе сонуваш толку помалку проповедаш Колку повеќе сонуваш толку помалку се тртиш А современиот живот не може да се замисли Без обилни проповеди и обилни тртења Од некои тртења се добиваат хемороиди Но тоа не значи автоматски дека педеризмот зема замав Во царството на нашите соништа А секој пред да почне да се трти Треба да си знае дека од тртење Не се добива насмевката на Јуриј Гагарин По првото облетување на земјината топка Ами од тртење се стенка и се стенка Се стенка до последното нежно офнување.
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)