Па сепак, во дигиталниот трансфер текстовите се разменуваат според атемпорална логика и низ дигитални значења. (Дигиталниот текст е оној чијашто севкупна содржина е квантизирана.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
„Заради нелагодната содржина на боди арт-от публиката може да одбие да ја исчита таа уметност на интелигентен начин.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Таканаречениот аналоген текст е оној кому му се квантизирани само вредностите.) Како што забележа еден современ критичар, тој трансфер на текстуалната информација се јавува низ процесот на „непосредуваност“ (immediation).
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
“ (Nemser 1971:42) Мнозина други современи критичари докажуваат дека таквата работа не може да се сведе на индивидуална психотична девијација.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)