совршен (прид.) - симбиоза (имн.)

Аврам стана мисла, стана утеха, стана помирување. Во совршена симбиоза со нераспаѓањето.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Звукот, кој наликуваше на болно откорнување на некое тело во совршена симбиоза сраснато со некое друго, го уверуваше дека зад овој предел, макар да е само овде, се крие божјиот допир кој спојува и разединува, кој создава и уништува.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)