Небо над раскостената земја-мравката на пола кога ја свиткаа, потече солена вода.
„Омајнина“
од Афродита Николова
(2010)
По последниот разговор, во собата одново завладеа непријатната тишина, но овојпат морав некако да ја нарушам поради тоа што ако ништо друго, ќе одекнеше уште посилно бунењето на моите црева, па се поднасмеав и истакнав дека навистина тетка Олга е најчистата жена што ја познавам и дека заслужува сигурно и оваа година да победи, а и дека оваа супа што ја гледам пред мене е веројатно највкусната супа на светот и свечено ја наполнив лажицата, ставајќи огромно парче бело месо во устата потопено во ориз и во солена вода.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Трчаме, паѓаме, се плискаме и плукаме, солена вода, смеа, довикувања... долг свиреж и крај на радоста.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Па и да бев говедо затоа што ѝ ја затнав шолјата, зар сум дебел?
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)